11 Mayıs 2006

Anneler Günü

Bir annem olsun isterdim, yani annem vardı ama öldü, 15 sene oldu. Nasil bu kadar çabuk geçiyor zaman inanamıyorum, daha 63 yaşındaydı. Şimdi bu pazar anneler günü ya, beni bugünden alıyor bir hüzün, yaşasaydı bugün 78 yaşında olacaktı.
Nasil biri olurdu acaba, ne kadar yaşlı, aklı başında mı değil mi, elden ayaktan kesilmiş mi, yoksa ayakta mı?? Şöyle elinden tutup arabama bindirseydim, yavaş yavaş istediği yerlere götürseydim, muhakkak şeker, tansiyon, kalp gibi sorunlari olacağı için ona göre yemek yenilecek bir yer seçerdim, gözleri tam göremiyor, kulakları az işitiyor gibi şeyler olacakti belkide , ona göre sabır gösterecek, peki deyip dinleyecekmiydim acaba ?
O ölmeden önce ne arabam vardı, ne de paramı, daha 30 lu yaşlarımdaydım, iş hayatı, gerçek hayat, arkadaşlar, giyinme, süslenme, gezme, erkeklere kafa yorma, aşk meşk, işlerinde bir heyecanla yol alıyordum. Sinirliydim, sabırsızdım, hayatın gerçeklerini yeni yeni anlamaya başlıyordum, zaten 20 li yaşlarımdaki travmadan yeni kurtulmuş, yeni kendimi bulmuş dolu dizgin gidiyordum, kendime ait ev kurmuştum, geçim mücadelesinde kendi ayaklarımın üstünde duracak, başım yukarıda, kuyruğum dik olacak diye yırtınıyordum. Ama annem gidiverdi pat diye. Çook sonra arabam oldu, onu bir gezdiremedim ona yaniyorum, şimdi seni daha iyi anlıyorum diyemedim, ona hayıflanıyorum.
Herkesin anneannesi bile var, benim ne annem ne teyzem var (hani anne yarısı misali).
Şimdi bu medya insanın gözüne soka soka günde bin defa anneler günü şöyle, anneler günü böyle diye bağırıyor ya sinir oluyorum, yahu annesi olmayanlar var, anne olamayanlar var kardeşim yeter.
Aynı şey sevgililer günü için de oluyor, yahu sevgilim de yok benim, yaziktir bize de acıyın yani, bu kadar da olmazki. Ticari emelleriniz uğruna nekkaddar kalpler kırılıyor haberiniz yok.

Şimdi haziranda Babalar günü gelecek, ee benim babam da yok, ne olacak şimdi ???

Bu yukarıdaki kişi ben miyim acaba ???

Annecim sana erguvan ağaçları hediye ediyorum, anneler günün kutlu olsun.

3 yorum:

tipitip dedi ki...

Eminim o sizi seyrediyor, ve üzüldüğünüzü gördükçe içi acıyordur. Bazı şeyler sizin içinizde ukde kalsa da, o sizin ayaklarınızın üzerinde nasıl dimdik durduğunuzu ve mücadelelerinizden nasıl galip çıktığınızı büyük bir gururla seyrediyordur, ve çoooook mutlu oluyordur. Çünkü önemli olan bu...
Ayrıca sevgililer günü, anneler, babalar ve bilimum günlere ben de karşıyım.
Öpüldünüz

Adsız dedi ki...

Canım gezeryazarım, yazdıkların ağlattı beni. Böyle günlerde insan daha bir özlüyor kaybettiklerini. Ama ne güçlü bir evlat sahibi olduklarını görünce hem anneciğin hemde babacığın eminim rahat uyuyorlardır.Sevgilerimle.

ibeking dedi ki...

gezerim yazarım biz varız ama..6 sene oldu nerdeyse yapıştık birbirimize..tutamayız ananın babanın yerini ..ama kardeşlik ederiz sana hiiiç merak etme seennnnnnnnnnnnnnnnnn.......canım gezerim yazarım