24 Mayıs 2011

FENERBAHÇE ŞAMPİYON


Doğduğumdan beri ailece tuttuğumuz takım, renkleri güzel, semti güzel, başkanımız güzel, oyuncularımız değişiyor ama hepsi güzel insanlar. Bizlere bu mutluluğu yaşattıkları zaman uçup çoşuyoruz. Bir türlü Bağdat Caddesi kutlamalarında bulunamıyorum, denk gelmiyor ama tv den seyrederken gözlerim doluyor bazen. Hele son kutlamalarda Başkanın bile gözleri yaşardı, sesi kısıldı ya daha ne diyeyim, böyle takım, böyle taraftar, böyle yöneticiler. Aykut hocanın gülmeyen yüzü sonunda güldü ya, oyuncularla bir kaynaşması bir havaya atılması vardı ya hepsi seyre değerdi. Memlekette ne olursa olsun, insanlar nelerle uğraşırsa uğraşsın, herşeye rağmen iki saat da olsa tüm dünyadan kopuyoruz, kendimizi bir çoşkuya bırakıyoruz ya işte sonunda herşeye değer. Bu arada son maçın son 1,5 dakikasında da tansiyonum bir çıktı bir indi. Kutlu olsun, inşallah devamlı ve giderek artan başarıları paylaşırız yine.