Kırmızı sardunyam da geçen seneden, bol bol açmıştı, kışın da ölmedi, sadece yaprak kaldı ama dayandı, soğuğa, rüzgara diretti. Baharla birlikte şenlendi, şimdi bir çoşkuyla açıyor ki saksı dar geliyor. Yanındaki pembe arkadaşını bu sene Tuzla'dan aldım, sadece yapraklar vardı, satıcı kız ne renk açacak bilmiyoruz dedi, peki dedim şansıma ne çıkarsa. Böyle güzel birşeyler çıktı, şahane dimi. Bunlar herhalde ithal sardunyalar bizimkilere benzemiyor, yaprakları da çiçekleri de değişik, ama bunları seyretmesi ömre bedel.
Ayrıca bir de ateş çiçeklerim ve begonyalarım var, onlar biraz daha serpilsinler burada yerlerini alacaklar. Her sene balkonda çiçek diye ne yapacağımı şaşırıyorum. Kıştan kalma hercai menekşeler hala canlı ve heyecanlı duruyorlar ama az kaldı ömürleri bence. Ondan önceki çuhalar artık çöpe karıştılar. Bu sene pembe domates yapamadım. Tohumlar fideye dönüşmedi ben de vazgeçtim. Kilolarca toprak taşı, gübre, sıcak, rüzgar, su ayarlaması yap, böcek mi geldi, çiçeklendi mi, meyvaya dönüştümü derken helak oluyorsun. Seneye inşallah.
2 yorum:
Yaşamın her alanından seçtiğim yazıları, yazarlarının izniyle "Bloglardan Seçmeler" adlı sitemde yayınlıyorum.
İzniniz olursa sizin çalışmalarınızdan seçtiklerimi de, kaynak göstererek yayınlamak istiyorum.
İyi günler dileğiyle.
Sabahattin Gencal
Tamam olur, teşekkürler, iyi günler.
Yorum Gönder