Bu madenciler kurtuluyor ya, ben de tv başında ağlıyorum, sanki içlerinde kardeşim, akrabam falan var. Haberin ilk çıktığı günden beri merak içindeydim. Bizim memleketimizdeki kazaları da tv lerden gazetelerden görüp okuyoruz ya, kaç kişi canverdi, gün sayıldı ulaşılamadı kurtulamadılar ya, heryer öyle sanıyordum. Bunlar da kalacaklar, kurtulamıyacaklar diye ilk günden üzülmüştüm. Sonra bir proje geliştirdiler, şöyle yapacağız, bu kadar günde böyle yapacağız dediler, hakikaten de dediklerinden de erken bitirdiler ve adamları kurtardılar işte. Mucize gibi sabahtan akşama kadar onları seyrettim, her çıkanla yeniden ağladım, ne oluyorsa bana anlamadım. Ama bu senenin en önemli olayı hatta 2010 mucizesi diye tarihe geçtiler bence. Ne olur bizimde memleketimizde bir kaza olursa bunlar gibi olsun, önce üzülelim sonra sevinelim, herkesi kurtaralım lütfen biz de onlar kadar insana değer verelim, önemsiyelim. İnsan olmak çok önemli birşey. Çıkanlardan birisi ne güzel şeyler söyledi. Insan yanındayken sevginin önemini bilmiyor, ona sevdiğini söylemenin ne kadar güzel birşey olduğunu farketmiyor dedi veya buna benzer birşey. Herkesin ve herşeyin hakkını vaktinde verelim iş işten geçtikten sonra değil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder