27 Ekim 2010

Günlük misafirlerim

Yazın başından beri mutfağıma her sabah gelen bir misafirim var. Malum sıcaktı, balkon kapısı açık duruyoruz, ya balkonda oturuyorum ya da sıcaktan gölgeye kaçıyorum. Halâ bu mevsimde bile, eğer hava biraz iyi gibiyse, rüzgar yok ama güneş varsa ben yine kapıyı açıyorum havalandırma, hava alma, oksijen soluma adına, balkonu silme, çiçeklere su verme adına, etrafı seyretme adına, her ne şekil ve şart ise ne zaman kapı veya pencere açılıyorsa bu Arı, arzı endam ediyor. Ama her sabah geldi yaa, her sabah dolandı durdu, tek başına ve eminim aynı Arı, balkonda mutfakta bir içeri bir dışarı geziniyor, sokacak diye dertleniyorum.  ilk günler gazete havlu ne varsa sallıyorum, seni öldürmeyeceğim ama git başımdan diye kovalıyordum. Birkaç ay sonra pes ettim başladım onunla konuşmaya hoşgeldin, nereden geliyorsun, niye geliyorsun, ne istiyorsun, bak beni sokarsan çok kızarım, tamam hadi gez dolaş sonra git ama demeye başladım, yine olmadı bu sefer evdeki reçel çeşitlerini ona sunmaya başladım ve sonunda da ellerimle yaptığım şeftali reçeli kavanozu başında fotografını çektim. Hani bir işaret koyma imkanım olsa kanadına iz yapar bakalım seneye de gelecekmi diye meraklanacaktım. Bir dili olsaydı da konuşsaydı veya ben onun dilinden keşke anlasaydım ne derdi acaba. Bu sıralar hava serin ve yağışlı pek uğramıyor, zaten balkon kapısı da açık oturmuyoruz artık. Sevgili Arı arkadaşım nerelerde acaba.
Geçen gün de yine kuvvetli bir yağış sonrası yine nereden geldiğini bilemediğim sümüklüböcek duvarda arzı endam etti. Ne ileri ne geri, yapıştırılmış gibi iki gün aynı noktada durdu, 3. gün yok olmuştu nasıl gitti nereye gitti bilemedim. Onu da alıp düz duvar üzerine koyacaktım ama hadi ellemeyim kendi başına takılsın demiştim. Acaba bu güzelim sakız sardunyalarımın içinden mi çıkmıştı. Bu arada maşallah onlar da pek güzel açıyorlar ama güneş lazım, yoksa solmaya başlıyacaklar.
İşte balkonda böyle ziyaretçilerim var, tabi uçan kargaları, balkon kenarına konan güvercin, kumru veya saka kuşlarını saymıyorum artık, onlar diğerleri kadar samimi değiller, öyle içeriye girmiyorlar pek.

Hiç yorum yok: