Çiçek, Böcek, Kuşlar, Deniz

Ayy üç günden sonra nihayet bu sabah baş ağrısı olmadan kalktım, duş yaptım, saçlarımı havalandırabildim (başım tutunca kıpırdamak mümkün değil çünkü) yeşillerimi giydim (ki beni çok açıyorlar), çoraplarımı attım (ilk defa) , ılık ballı, limonlu suyumu içtim, elmalarımı soyup yanıma aldım, kuşların şarkıları eşliğinde yürüyüp ofise geldim (mutlu mesut ben !) .
Insan yeniden doğmuş gibi oluyor, ne fena şey şu ağrılar yaa bıktım valla, bir daha olmasın, önümüzdeki 3 ay inşallah tutmaz, hava da lodos mu poyraz mı karar verip bir istikrar tuttursun artık, insanların tansiyonları fena oynuyor zivanadan çıkıyorlar olacak iş değil.
Ayy 3 günlük birşey yaşayacağız ne güzel, yani tatile çıkıyorum, deniz kenarında bir arkadaşımın evine gidiyorum kismetse.
Denizin dibinde ev, küçük bir sahil kasabasında, havası latif, insanları çok kapalı veya geri kafalı değil, sabahları erkenden köye yürüyorsun, deniz kenarında balıkçılar ya avdan dönmüş balıkları boşaltıyorlar, yahutta kenarda oturup balık ağı örüyorlar. Sende oradaki çay bahçelerine oturup limonlu adaçayi içiyorsun, taze taze balık, yosun, deniz, adaçayı kokuları birbirine karışıyor. Deniz boyle pırıl pırıl, kıpırtısız, nasıl temiz, net, sahildeki taşları sayıyorsun.
Bilumum balıkçı tekneleri sahilde sallanıyorlar akisleri denize vuruyor, uzaktan suluboya tablo gibi manzara teşkil ediyorlar.
Işte ben bunları içime çekmeye gidiyorum, dönüşte neler yaptım, yine paylaşırım.