Kendi kendine geldi, öyle durdu baktı, sanırsın konuşacak, ben de ona bakıyorum, bakıştık. Biz kahvaltıdayız, o da açtır dedim biraz peynir, biraz salam gibi şeyler verdim nasıl yedi, belli ki aç. Çocuklardan kedi maması istedik, Allahtan etrafta kedi besleyenler var, mamalar da hazır tutuluyor. Döktüm mamayı taşın üzerine nasıl ham hum yedi, bu arada hep bakışıyoruz, ben böyle sarman tipi kedileri pek severim, elleyemem, kucağıma alamam, hatta biraz korkarım ama kendi çapımda çok aşama kaydettim ve onlara ısınmaya çalışıyorum. Bence kediler bu dünyada son evrimlerini yaşıyorlar, sonra insan olacaklar diye düşünüyorum. Çünkü bakışları, davranışları çok enteresan hiç hayvan gibi değiller. Bunu arkadaşlarımın kedilerini gözlerken de hissetmiş ve böyle düşünmeye başlamıştım. Sonra geldi nasıl ayaklarıma dolanıyor, yatıyor, sırt üstü dönüyor, kıvranıyor, beni sev diyor belli ki, geriniyor, bakıyor, yine yatıyor ters dönüyor falan. Ben tabi elleyemiyor ve uzaktan konuşarak anlaşmaya çalışıyorum. Anladım ki memnun oldu, ben de o an onunla olmaktan çok memnun oldum, sonra dedim ki senin adın Bal olsun. Bir gün evime bir kedi alabilecek kıvama gelirsem böyle bir şey olacak galiba.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder