25 Temmuz 2011

Amy Winehouse

Aşağıdaki siteye girince bu güzel kızın ilk zamanlarda yaptığı video klipi göreceksiniz. Eski model takma saçı olmadan, göz makyajı kuyruklarının abartılı uzamadığı, güzelim gözlerinin ve harika bir vücudunun olduğunu göreceksiniz. Sonradan nerelere geldiğini ise çok merak edenler Belgrad konseri videosundan izlerler ama ben bakamıyorum. Bir insanın bu kadar yıpranması bu kadar kendini bırakması, ne hale geldiğini görmek gerçekten içler açısı. Aslında bu yetenek, bu güzelim ses, bu harika vücut ölçüleri ile kendine iyi baksaydı dünyayı siler geçerdi. Zaten toplam 2 (veya 3) albüm ile bir sürü Grammy ödülleri toplaması bunu göstermiyor mu ? Televizyondan haberi duyunca içim cız etti, sanki akrabam, arkadaşım o kadar etkilendim, çok üzüldüm.  Önce genç bir insanı kaybetme, sonra böyle bir yeteneği kaybetme, sonra böyle bir sesten mahrum kalma adına pek dertlendim. Tipi, saçları, kıyafetleri, aldırmaz duruşu, arıza halleri, kimseyi sallamaması, tedaviye kısa kısa girip çıkması, hiç günümüz insanı olmaması, şöhreti umursamaması, herşeyi ile orjinal olması onu efsane yapan şeylerdi zaten. İnsanın isyan edeceği geliyor, neden ailesinin, arkadaşlarının, etrafındaki insanların ona daha fazla sahip çıkıp zorla da olsa, döverek de olsa onu iyileştirmek için çabalamadığına, bir hastaneye kapatıp tedavi sürecinde ona yardımcı olup bunu atlatmasına yardım etmediğine isyan edesim geliyor. Sadece para makinası olarak görmek, oradan oraya sürüklemek, battığını gördükçe onu yalnız bırakmak neden. Sanırdım ki ailesi boşanmış, veya çok fakir veya aileden gelme uyuşturucu vs işler içinde olan bir ortamda büyümüş bir kız. Şimdi tv de gördüğüm kadarıyla annesi de babası da gayet düzgün insanlar, şimdi pek üzülüyorlar ama acaba yeterince kızlarını dinleyip anladılar mı, onu kolladılar mı, ona zaman ayırdılar mı, ona ince ince derinden hassas bir gözle baktılar mı? Arkadaşları, menajerleri, orkestra elemanları, organizatörler, yiyip içtiği insanlar, sevgilileri, acaba anlamak için çaba sarfettiler mi ?
Onu ilk "Back to Black" şarkısı ile duydum, radyoda çalıyordu, bu nasıl bir ses, bu nasıl bir şarkı dedim, sonra "Rehab" şarkısını dinledim, hemen CD sini aldım, arabada, evde belki 20 defa üst üste dinlemiştim, hala arabada çalıyorum. Çok yazık oldu. Ama insanın kendi kendisini bırakması gerçekleşince etrafı ne yapsın değil mi? Kendi kendisini bırakmış, artık dayanamıyorum noktasına gelmiş olmalı, yapacak birşey yok.

1 yorum:

belgin dedi ki...

sizin duşüncelreinize katılıyorum.kendine özgü sesi,kimseyi takmaz tavırlari.çok hoş insanmış .bende çok üzüldüm.ailesi onun yanında hiç olmamışki.sevgilileri,orkestra elamanları onu hiç anlamamışlar,şöhretin içinde sevgisiz ve yapayanlız kalmış birisi gerçekten elini tutsaydı ayakta kalırdı.Back to Black şarkısını söylerken nekadar içten.