Temple Grandin

Pazar akşamı NTV de bu film oynadı ve daha sonra Otizm ile ilgili konuşmalar, destek programı falan devam etti. Otizmi ilk "Yağmur Adam" filmi ile öğrenmiştim. Dustin Hoffman ile Tom Cruise oynamışlardı. Otistik insanların zeka düzeyleri, bakış açıları, görüş tarzları ve düşünce yapıları bizlerden çok farklıymış, algılamaları çok değişikmiş falan filan bir sürü şey konuşulmuştu ve Türkiye ilk defa galiba otizm nedir öğrenmişti. Hatta bu filmden sonra çocuklarını anormal sayan anne babalar, teşhisi bir türlü konmamış tuhaf şeyler yapan çocuklarını artık adı konmuş bu durum ile başa çıkma yollarını öğrenip tedavi yolunda büyük adımlar atmışlardı. O günden beri bazen dergi sayfalarında, bazen reklamlarda bu konuda destek beklediklerini belirten derneklerin ilanlarını görürdüm ama açıkcası pek ilgilenmemiştim. Sonradan Mine Narin hanımın kurucu başkanı olduğu Tohum Otizm Vakfının bu konudaki çalışmalarını yurt çapında ilerletip çok faydalı işler yaptığını öğrenmiştim. Pazar akşamı bu seyrettiğim film, gerçek hayattan alınmaydı. Hem aslında otistik olduğu halde hayatta başardığı şeyler açısından gerçek bayan Grandin'e, hem de bu rolü başarıyla oynayan aktrist Claire Danes'e hayran oldum. Bu ne azim, bu ne gayret, bu ne başarı, bu ne zeka, kafa çalışması, beceriklilik ve daha bir sürü şey. Ama ufacık bir şefkat, sarılma, sıcaklık, sevgi sözcüğü olmayan, bunları yapamayan bir hayat yaşamak, çok enteresandı.  NTV getirmişti ekranlara bu filmi, tekrar oynatsalar bir kere daha seyredilir herkese seyretmelerini öneririm. Her an etrafımızda otistik bir çocuk ile karşılaşabiliriz, duyarlı olalım onlara yardım edelim, minimum ne yapabiliriz öğrenelim. Bir gün bir yakınımızın da otistik bir bebeği olabilir, eğitilebiliyorlar, dünyanın sonu değil.