Hani biz küçükken hatta gençken annelerimiz "gün" yaparlardı ya, maksat sohbet olsun diye çay, pasta, börek, çörek eşliğinde bazıları "konken partisi" derken, bazıları "altın günü" derken bu yeme içmeler alıp başını gitmişti. Hepsi bin kilo olmaya doğru gittiklerini farkedip bu sefer ev işlerinden ve artık büyümüş çocuklarının işlerinden arta kalan zamanlarda ne yapacaklarını düşünmeye koyulmuşlardı. Kimisi dikiş dikiyordu, kimisi örgü örüyordu zaten ama yine de canları sıkılıyordu ki o sıralar Belediyenin açtığı elişi kursları imdada yetişmişti. Çiçek yapmak, tahta boyamak, makreme, incik boncuk yapmak, şimdilerde stililistlik, grafikerlik, lisan kursu, resim kursu derken bir sürü bölümler vardı. Benim annem de çiçek yapma ve makreme kurslarında ne güzel şeyler yaratmıştı, evi süslemişti. Şimdi hala bu kurslar devam ediyor, hepsi sanki okul gibi belli bir disiplin ve program eşliğinde neredeyse altı ay sürüyor ve sonunda sertifika bile veriyorlar. İşte bendeniz cennet kuşu da emeklilik günlerini yaşarken ve eylülde başlayan şehirdeki kursları kaçırdığım için esef ederken bizim mahallede "Ebru Kursu" başladı. Ben istedim bir göz Allah verdi iki göz misali, taaa Istanbul'dan beri kaç senedir ebru yapmasını öğreneyim diye düşünüp yapamayınca bir kenara koyduğum bu arzum, beklenmedik bir zamanda ve beklenmedik bir şekilde önüme geliverdi. Ne çok canı gönülden istemişim ve sonra da unutmuşum, işte gerçekleşiyor. Ahh keşke diğer arzularımı da bu şekilde yapabilsem...
Ebru yapmadan önce, renkleri tanıma ve hangi renk ile hangi rengi karıştırırsam ne renk elde ederim, açmak için ne yapmalı, koyultmak için ne yapmalı gibi temel bilgileri öğrendik. Resim kağıtları üzerinde renk çalışmaları yaptık. Ana renkler olan kırmızı, sarı ve mavi ile işe başlandığını, sadece bunların karışımından diğer renklerin elde edildiğini, siyah ve beyazın yardımcı renk olduğunu açmak veya koyultmak için kullanıldığını öğrendik. Çok zevkli, çok enteresan bir dünya, ödev olarak da renk çemberi yaptık. Ayrıca teori derslerimiz de var. Haftada iki gün kendimi bu dünyaya veriyorum. İçimdeki yaratıcılık marifetleri açığa çıkıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder