Valla son günlerdeki gündeme bakınca içim bir tuhaf oluyor. Gazeteleri okusam bir dert okumasam bin dert, tv seyretsem bir türlü seyretmesem bin türlü. Üzmez gibi adamların yaşadığı bir memlekette oturmaktan utanıyorum, Pippa'yı öldüren bir adamın olduğu bir şehirde olmaktan utanıyorum, Baykal gibi bir CHP başkanının olduğu partiye oy verdiğim için utanıyorum, 1 Mayis'ı bayram ilan edip sonra da Taksimde yürütmeyeceğim sizi diye ortamı geren bir Valinin şehrinde yaşadığım için utanıyorum. İş yapmaktan, memleketin hayrına çalışmaktansa kendine göre izahlarla ortamı güllük gülistanlık gösteren, her yaptığı abukluğu gayet pişkinlikle çok mühim bir iş yapmış gibi gösteren, devamlı polemik yaratacak konuları bulup ortaya seren bir başbakanın idaresinde yaşamaktan utanıyorum.
Bir zamanlar hep bunu söylerdik, hala aynı yerdeyiz; eller gidiyor aya, biz hala yaya.
Bütün dünya kriz diyor, her çeşit kriz, ekonomik, gıda, tarımsal, ekolojik, daha bir sürüsü... Ama biz kısır döngüler içinde ver gülüm al gülüm. Bu kadar mı aymazlık olur, bu kadar mı vurdumduymazlık. Bu kadar mı bu insanların efendiliği, dayanma gücü, terbiyesi, sabrı zorlanır, üstüne gidilir, isyan etme, çıldırma noktasına getirtilir. Ne öğrencisi, ne işcisi, ne hastası, ne ustası adam yerine konulmaz. Neyi bekliyorsunuz, ne olsun istiyorsunuz, toptan isyan edip geri dönülmeyecek raddelere gelmemek için ne yapmayı düşünüyorsunuz.
Bu güzelim memlekette, bu güzelim şehirde, bizlere verilmiş dünyanın en şahane imkanlarıyla, nimetleriyle yaşayıp şükretmeyi, herşeyin burada kalacağını giderken hiçbirisini yanımızda götüremiyeceğimizi ne zaman anlayacağız. Kaç kere daha dünyaya insan olarak gelmemiz lazım uyanmamız için, farkına varmamız için, bunları illa bir şekilde ödeyeceğimizi hiç mi bilmiyoruz, hiç mi düşünmüyoruz.
Valla çok utanıyorum, gelecek nesillerin (eğer ellerinde birşeyler kalırsa) Atalarımız da neler yapmışlar diye baktıkları zaman, içlerinden geçireceklerini düşününce çok utanıyorum.
Kendim söyleyip kendim dinliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder